Öncesiz ve sonrasız
Işıklar sadece bu anı aydınlatıyor
Sigaramın kısık ateşinde bir liman
İnsanlar sessizce yanaşıyor.
Bavullarında hatıraları harman yeri
Kirpikleri bulutlu bir sabahı anımsatıyor.
Düşündükçe ağlamaklı bir hoşça'kal
Dökülemeden dillerde parçalanıyor.
Kimin gittiği önemsiz
Kimin kaldığından bize ne
Savaş hepsine savaş değil mi
Vuran ne dileyebilir ki ölene.
Öncesiz ve sonrasız
Öyle bir aşk yok işte.
Kimliksiz ve kimsesiz siluetler
Kırılgan ışık huzmelerinden geçip
Teslim olacaklar bu yalnızlığa.
Sebepsiz ve anlamsız
Yaptıkları her şey boyunlarını bükecek
Gün gelecek
Barışamayacaklar kendileriyle bile
Ve yaptıkları roller
Taktıkları maskeler
Sessiz çığlıklarına tohum ekecek.
Öncesiz ve sonrasız
Başka ve gaddar sevmeyi öğrenecek insan.
Sertçe kapatarak kapıları ve yüksek duvarlar altında
Kendi gibi ve yalansız
Bir sevgiye kucak açacak
Güneye giderken fonda güzel bir şarkı
Ve vardığında sabah vakti uzak bir limana
Başka bir şekilde sevmeyi öğrenecek insan.
Bu sefer kendisinden başlayarak ama...
B.Varol
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder