bu gece başka bir şehrin karanlığı
kucağında uyutuyor seni
rimelinden caddeler uzanıyor şehir boyunca
kaçamak bir koşuşturmaca
benim sevmişliğim tutamıyor ellerini
hem bilirsin düğümleniveririm boğazına
söylenecek hiçbirşey yokken hakkımda
herşey nedense bizi anlatır
şehir kimliksiz ve tehlikeli görünür
dudağımda ıslak bir ıslık
adını söylememek için zor tutarım kendimi
söylersem sanki bu şehir beni öldürür
sonra gözlerim kan yağar
ellerim ceplerimde kaldırımlar boyunca
geldiğim yerleri unutarak yürürüm
o sırada radyoda bizim şarkımız çalar
şemsiyesi uçan bir kadın geçer karşıdan
birkaç araba hızla yanıbaşından
durur hafızan, donuklaşır ekran
siyah bir bilinmezlik oynar sahnede
bilmediğim için oturur izlerim
belki çıkıp gelirsin diye...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder